2020, grudzień
PO
PROSTU
Piotr
Wawer Senior
reż.
Weronika Szczawińska
premiera
24 października 2019
Rok
1983. Na świat przychodzi syn autora, dochodzi do komplikacji poporodowych, do zaniedbania
lekarskiego (mówiąc niezwykle delikatnie), młoda matka umiera. I po prawie 40
latach słuchamy relacji z tych wydarzeń, w której jest już i pewien dystans i
nawet poczucie humoru – cóż, nie da się
uciec i od wspomnienia, że młody robił duże kupy – bo to historia o
zwyczajności życia i zwyczajności śmierci. Po prostu.
To
wszystko zdarzyło się naprawdę, właśnie takie były tamte czasy, skurwysyńskie. Była zbrodnia bez kary, była empatia zaznana
w kostnicy i jej brak w szpitalu, byli ludzcy milicjanci i bezduszna
prokurator, było też samotne ojcostwo, wówczas
zjawisko właściwie nieznane. Co pamięć
tamtych wydarzeń przechowuje i pielęgnuje, a co pozwala sobie odłożyć na
trudniej dostępną półkę?
Choć dziś mija prawie tydzień od boskiego pokazu,
nie umiem się z tej opowieści wylogować, otrząsnąć. Oglądając spektakl
kilkukrotnie przekroczyłem granicę poruszenia, nie mogłem wytrzymać własnej bezsilności i bezradności,
chciało się wyć, sięgnąć po nóż i tego podłego skurwysyna zabić. (Byłyby
zawiasy – twierdzi mecenas).
