2017, grudzień

ST. NICOLAS

Connor McPherson

reż. Weronika Kuśmider

premiera 19 grudnia 2017

O krytyku teatralnym i o wampirach. O prawdzie i nieprawdzie. O tym, co jest na pewno, a co nam się wydaje. O nadziejach i o beznadziei. O pożądaniu. I o tym, że najbliżsi mogą być zupełnie obcy i to z całkowicie naszej winy. Wreszcie – o dobrym i złym teatrze.

Fantastyczny tekst irlandzkiego (całkowicie rudego dodajmy) autora, będącego w swoich middle-fourties, ale McPherson napisał Mikołaja dawno temu, mając lat nieco ponad dwadzieścia pięć. Nie wiem, kto mu wówczas udzielał rad z tzw. życiowej mądrości, zblazowania i rozczarowań - tata czy starszy kumpel, ale zaiste to nieprawdopodobne, że tak coś tak dobrego (i dość gorzkiego - zauważmy) mógł napisać człowiek tak młody. A jednak.

Od razu mówię – rzecz raczej tylko dla facetów, nie dlatego, że jakoś specjalnie wulgarny, ale kobiety mogą nie zrozumieć wyborów i motywacji naszego bohatera. Za mną siedziała widzka, która co chwilę nerwowo zaśmiewała się w zupełnie niezabawnych momentach, co doprowadzało mnie do białej gorączki i bliski byłem popełnienia impertynencji. Ale na szczęście wampiry mnie powstrzymały.

Kameralna, idealna do takiego przedstawienia scena DSW i znakomity Szymon Kuśmider, któremu na kolejne 25 lat pracy w teatrze życzę równie dobrych tekstów.

 

2016, sierpień

SEKS POLSKI. REAKTYWACJA.

Maciej Łubieński

One-man show Rafała Rutkowskiego

To był miło spędzony sierpniowy wieczór, a kameralna salka na Pl. Hallera przypomina mój ulubiony teatr eksperymentalny w Wiedniu, tylko że tam drinki w cenie co łaska, a na Pradze za cegiełki. Ciekawy koncept.

Pana Rafała znam z widzenia od dekad, był w klasie niżej w 3 LO w B., ale tak się złożyło, że na scenie widziałem go po raz pierwszy. No cóż, tekst inteligentny i umiarkowanie sprośny, wykonawca w świetnej formie, dostałem to, na co liczyłem, a nawet może więcej, bo – jak wiadomo – w teatrze ważne nie tylko to, co na scenie, ale i na widowni. Więc przede mną siedziała widzka w wieku balzakowskim i cudownie komentowała padające ze sceny kwestie. Bez wątpienia była drugą bohaterką tego show. Trochę natomiast żenująco wypadł pewien pan po prawej, koniecznie chcący się popisać fajnością przed swoją damą, ale… to też było częścią widowiska. 

Poza tym Pan Rafał szałowo wygląda w kiecce i szpilkach, scena na golasa raczej zbędna, całość natomiast minimalnie przydługa. Godzinka byłaby w sam raz.

Hecne.